యేడ్చుచుపోవు విత్తువాడు
------------------------------
ఆయన 
పిడికిళ్ళ నిండా 
విత్తనాలు పట్టుకొని

ఏడుస్తూ విత్తుతున్నాడు

****

ఆ కళ్ళలోంచి
కన్నీటి చుక్కలు ఒక్కొక్కటిగా
నేలను రాలి
ఆతని బాధని
నేలతో పంచుకుని
గుండె బరువు కాస్తైనా
తగ్గించాలని

****
నేల
పాపం ఏం చేయగలదు
ఆకాశం వైపు చూస్తూ
ఆ కన్నీలని ఆపమని మేఘంతో
చెప్తూ
******
ఏ ఏ విత్తనాలో
తన గర్భంలొకి
చేరుతున్నాయో అని
ఆ నేల ఆసక్తితో గమనిస్తూ

****
ఒంటరితనం
ఓటమి క్షణం
అసహ్యపు అనుమానపు
అర్ధం లేదని జీవితాన్ని నిందించే
ఆశీర్వాదపు లేమితో
దరిద్రం చూసే
ఓపికలేని క్షణాలన్నీ
ఆ " దైవసన్నిధి" అనే
నేలలో నాటుతూ

****

కన్నీటి సిఫారసు
తీవ్రత సన్నిధి నేల నుంచి
విశ్వాసుల స్వరంలో కలిసి
ప్రార్ధన మెట్లెక్కి
ఆవిరిలా ప్రభు ముందు
నిల్చుంది
****
ఆయన తూరుపు గాలిని
పిలిచి
దక్షిణ హస్తంలోని మేళ్ళలో
కావల్సిన తడిని నింపుకొని
వెళ్ళమని సైగ
చెసాడు

*****
కనీళ్ళు సంతొషంగా
దీవెనల వర్షంతో పాటూ
పరుగెత్తి పరుగెత్తి వచ్చాయి
పిడికిళ్ళా నిండా పట్టుకొని
యేడ్చుచుపోతూ విత్తిన
ప్రతి విత్తనాన్ని
తాకయి
****
కోతకాలమొచ్చింది
పంట చేతికొచ్చింది
కొడవలి పట్టుకొని
విశ్వాసపు తొడుగుతో ఓర్పుగా
కనిపెట్టి
పంటకోస్తూ మళ్ళీ కన్నీళ్ళే
"ప్రభుసన్నిధి" నేలపై
కృతజ్ఞత దూపంగా రాలాయి

****
ఇప్పుడు
అతను
సంతోషగానంతో పనలు
మోసుకొని
వెళ్తూ
ఎక్కడ పడితే అక్కడ
విత్తనం నాటి మోసపొయిన
వాళ్ళకి
"దైవసన్నిధి" నేలను పరిచయం
చేస్తూ ..♥
(కీర్తనలు 126:6 పడికెడు విత్తనములు చేత పట్టుకొని యేడ్చుచుపోవు విత్తువాడు సంతోషగానము చేయుచు పనలు మోసికొనివచ్చును....)
BY-Mercy Margaret (7th agust 2012)